ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Η αγροτιά στους δρόμους. Η φετινή χρονιά όπως και οι προηγούμενες τους βρίσκει σε αδιέξοδο όσον αφορά την προοπτική της παραγωγής. Τα απανωτά χτυπήματα στο κόστος παραγωγής καθώς και οι ακριβές συνθήκες επιβίωσης πλέον, των οικογενειών τους με τις φορολογίες, τις καθημερινές αυξήσεις στα βασικά καταναλωτικά είδη, τα καύσιμα κοκ, αποτελούν μαζί με τις απειλές της Αγροτικής Τράπεζας ένα εκρηκτικό μίγμα οργής και αγανάκτησης.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο, απεναντίας αναμενόμενο, καθώς οι χρόνιες επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Κοινή Αγροτική Πολιτική, μεθόδευσαν την κατρακύλα της Ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας σε δρόμους ανεπίστρεπτους , αφενός για να μην μπορούν να ανταγωνιστούν τα προϊόντα άλλων χωρών που μονοπωλούνται κυρίως από πολυεθνικές εντός και εκτός ΕΕ και αφετέρου η αγροκτηνοτροφική παραγωγή να αποτελεί πεδίο υψηλής κερδοφορίας από μεγάλες επιχειρήσεις στον έλεγχο των εφοδίων (λιπάσματα, φάρμακα).
Με αφορμή βέβαια την καπιταλιστική οικον. κρίση, ανοίγονται προοπτικές για τις τράπεζες και το κεφάλαιο και αφορούν την γεωργική γη, γεωργική παραγωγή και τα ακίνητα που είναι υποθηκευμένα, που μέχρι πρότινος ήταν αδύνατο να τα «περπατήσουν».
Έτσι τακτικά παρακολουθούμε στα ΜΜΕ διάφορα σενάρια για κατασχέσεις και ενοικιαστήρια κ.α. διανθισμένα με ρεπορτάζ περί απατεώνων αγροτών, κατασπατάληση σε αντιπαραγωγικά δάνεια και επιδοτήσεις, χαρισματικές τροπολογίες υπουργών κοκ.
Το ιδιαίτερο αυτή την χρονιά, είναι η αδυναμία της κυβέρνησης να φέρει την ξεσηκωμένη αγροτιά αντιμέτωπη με άλλα κοινωνικά στρώματα κυρίως γιατί η επίθεση που έχει εξαπολύσει στο μεγαλύτερο τμήμα του εργαζόμενου λαού αποτελεί όρο αλληλεγγύης, αλλά και γιατί αρχίζει πλέον να γίνεται ορατή η ανάγκη κοινής δράσης της αγροτιάς με τους εργάτες και τα άλλα λαϊκά στρώματα όπως οι μικροί επαγγελματίες, οι φοιτητές, οι μισθωτοί επιστήμονες. Για το λόγο αυτό καταφεύγει στην ωμή καταστολή και βία.
Στην επαρχία μας η αλληλεγγύη που εκφράζεται αυτή την περίοδο, αποτελεί παρακαταθήκη για την αναφερόμενη συσπείρωση και δράση.
Φορείς στην σύσκεψη στο Δημαρχείο, σύλλογοι, μαθητές με ψηφίσματα κ.α. αποτελούν ένα μεγάλο θετικό βήμα.
Είναι αρκετό αυτό; Η έμπρακτη υποστήριξη από την πλευρά των φορέων πρέπει να αποκτήσει και περιεχόμενο.
Γιατί δεν μπορούν να συνεννοηθούν οι επαγγελματίες για κοινή δράση στην Ελασσόνα; έστω και με ένα δίωρο κλείσιμο των καταστημάτων και παράσταση στο μπλόκο της Μελούνας, του Ελευθεροχωρίου. Μήπως και που παραμένουν ανοικτά μόνο έξοδα έχουν.
Οι φοιτητές και οι νέοι των χωριών μας να πλαισιώσουν αγωνιστικά τα μπλόκα κυρίως τις ώρες που είναι αναγκαίο.
Να δούμε από την πλευρά των εργαζομένων, όσων έχουν ακόμη δουλειά, των ανέργων, των συνταξιούχων πως θα κάνουν βήματα συμπαράταξης στο χώρο καθώς και εμπλουτισμού του περιεχομένου των διεκδικήσεων.
Η απεργία της Τέταρτης 20 του μήνα ας γίνει σταθμός.
Με πολύμορφες πρωτοβουλίες σε χωριά από πολιτιστικούς συλλόγους, από συλ. Γονέων κ.α. έτσι ώστε να εκδηλωθεί στο μέγιστο βαθμό η πίεση προς την κυβέρνηση.
Μας αφορά όλους, πρόκειται κυριολεκτικά για αγώνα επιβίωσης της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς της επαρχίας μας, αγώνα για να υπάρχουν αγροτικά προϊόντα στο καλάθι της οικογένειας, αγώνας για να μπορούν οι εργαζόμενοι στη μεταποίηση να έχουν μεροκάματο, οι επαγγελματίες πελάτες.

Σημείωση
Επειδή στην σύσκεψη του Δημαρχείου Ελασσόνας η στήριξη εκδηλώθηκε από τον Δήμαρχο και τους Δημ. Συμβούλους, θα αποτελέσει κενό γράμμα αν δεν εκφραστεί πιο αποτελεσματικά και συγκεκριμένα:
Αντί της απόφασης της πλειοψηφίας του Δημ. Συμβουλίου για εξομοίωση των τιμολογίων του οικιακού νερού στα χωριά, προς τα πάνω, που στην ουσία αποτελεί αύξηση της τιμής του νερού, να γίνει προς τα κάτω όπως πρότεινε η Λαϊκή Συσπείρωση.
Επίσης, δεν είναι δυνατόν να αρδεύουν οι αγρότες από Δημοτικές Υποδομές με 6 και 7 Ευρώ την ώρα σε εποχές που το κόστος παραγωγής εκτινάχθηκε στα ύψη. Άμεσα να μειωθεί η τιμή.
Να προχωρήσουν άμεσα νέα έργα υποδομής αλλά και όσα για χρόνια σκαλώνουν, αναξιοποίητα φράγματα, γεωτρήσεις, αγωγοί άρδευσης κ.α.

ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ