Η επιλογή του Βορρά είναι παράδειγμα προς μίμηση…

του Αθ. Θεοδωράκη*

Ενα συνέδριο με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Να κάνουμε τη γεωργία τρόπο ζωής» με οδήγησε πρόσφατα στην Ορεστιάδα. Αλλοι ρυθμοί, άλλες καταστάσεις. Επιγραμματικά τονίζω τα παρακάτω:
Υπάρχει διάθεση για νέα πράγματα, υπάρχει σοβαρότητα, πνεύμα συνεργασίας, συγκροτούνται ομάδες παραγωγών και τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά. Τα παραδείγματα των αγροτών της Νέας Βύσσας με τα σκόρδα (βλ. φωτογραφία) και του Συνεταιρισμού ΑΡΔΑΣ με τα λαχανικά (σπαράγγια, μπρόκολο, σαλάτες, κουνουπίδι κλπ) δείχνουν ότι μπορεί να γίνει καλή δουλειά, δηλ. ποιοτική παραγωγή, κατάκτηση της εγχώριας αγοράς, εξαγωγές, θέσεις εργασίας.
Ολα φυσικά στηρίζονται στον άνθρωπο. Η εμπιστοσύνη, η συνεργασία, η αξιοποίηση της υποδομής, η οργανωμένη εργασία, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι τα εχέγγυα της επιτυχίας. Ο τόπος έχει δυνατότητες, ο κάμπος είναι μεγάλος, τα ποτάμια είναι δώρο Θεού. Χρειάζεται μέθοδος, επιμονή και εργασία.
Οι τοπικοί φορείς τα καταφέρνουν να συνεργαστούν: ΕΑΣ Ορεστιάδας, Ομάδες παραγωγών, Δήμος, Περιφέρεια, το ΔΠΘ και προσωπικότητες της περιοχής διοργάνωσαν ένα Συνέδριο διαλόγου και επιχειρημάτων με κύριο χαρακτηριστικό τη συμμετοχή των ίδιων των παραγωγών. Συγχαρητήρια σε όλους όσους συνέβαλαν και πέρασαν ένα μήνυμα αισιοδοξίας. Η νέα ΚΑΠ αλλάζει πολλά και η Ελλάδα πρέπει να προετοιμαστεί καλά. Η περιοχή του Εβρου έχει πολλά πλεονεκτήματα: διασυνοριακή με νέες αγορές, πρωτοποριακή με εκπληκτικές υποδομές για καλλιέργεια, ανοιχτή στην καινοτομία και στη συνεργασία: ήδη υπάρχει παραγωγός που μετά από πολλές ς προσπάθειες τα κατάφερε και παράγει κολοκυθέλαιο ανοίγοντας δρόμους για νέες συνέργειες, νέες αναζητήσεις, νέες εφαρμογές.
Ενα συνέδριο με ουσία, με αντιπαραθέσεις επιχειρημάτων, με αγρότες και πανεπιστημιακούς να διαλέγονται και κυρίως με πνεύμα δημιουργικό, με αγάπη για τον τόπο. «Να κάνουμε τη γεωργία τρόπο ζωής», το χωριό, την κοινότητα, χώρο βελτίωσης των ανθρωπίνων σχέσεων. (http://agrotikosynedrio.blogspot.gr/)
Το παράδειγμα του Εβρου δείχνει ότι μπορούμε όχι μόνο να ξεπεράσουμε την κρίση, αλλά ότι μπορούμε να προτάξουμε ελπίδα, δράση, παραγωγή, ένα άλλο πρότυπο ζωής.