Το βιβλίο του Αθ. Θεοδωράκη «Πίσω στο χωριό… Η απάντηση στην κρίση είναι η αγροτική παραγωγή», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Ο Αθανάσιος Δ. Θεοδωράκης γεννήθηκε το 1953 στα Γεράνεια Ελασσόνας. Είναι παντρεµένος και έχει δύο παιδιά. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήµες στα Πανεπιστήµια Αθηνών και Στρασβούργου. Από το 1980 ασχολείται µε τις ευρωπαϊκές υποθέσεις και τη συµµετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ. Έλαβε ενεργά µέρος στις ελληνικές προεδρίες στην ΕΕ και στη διάρκεια της τέταρτης ελληνικής προε-δρίας άσκησε καθήκοντα γενικού γραµµατέα Διεθνών Οικονοµικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Υπηρέτησε επί σειρά ετών στα Υπουργεία Εξωτερικών, Εθνικής Άµυνας και Τύπου και ΜΜΕ. Διετέλεσε αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στον τοµέα της διεθνούς συνεργασίας για την ανάπτυξη. Υπήρξε επί σειρά ετών πρόεδρος της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Ταµείου Ανάπτυξης. Σήµερα είναι γενικός διευθυντής της ΥΔΑΣ στο Υπουργείο Εξωτερικών. Έχει δηµοσιεύσει βιβλία, άρθρα και µελέτες πάνω σε θέµατα ελληνικής πολιτικής, διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας και ευρω-παϊκού προβληµατισµού. Υπήρξε ιδρυτής της Κοινοβουλευτικής Ε-πιθεώρησης.
[wpg_thumb]
Η νέου τύπου, βιώσιµη οικονοµική ανάπτυξη πρέπει να στηρίζεται στην πραγµατική οικονοµία µας. Η στροφή στην πραγµατική οικονοµία είναι αδήριτη ανάγκη και προϋπόθεση για τη δηµιουργία θέσεων εργασίας, τη διασφάλιση της βιωσιµότητας του ασφαλιστικού συστήµατος και την τόνωση της δραστηριότητας των µικρών και µεσαίων επιχειρήσεων, που αποτελούν την κύρια συνιστώσα της ελληνικής οικονοµίας. «Πίσω στο χωριό…», του Θεοδωράκη Δ. Αθανάσιου από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Σε αυτή τη λογική, ο ρόλος του αγροτικού τοµέα είναι καθοριστικός. Ο πρωτογενής τοµέας περιλαµβάνει τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη δασοπονία και την αλιεία. Πρόκειται για κλάδους δυναµικούς, που έχουν σηµαντική παραγωγική ικανότητα, συντηρούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόµενους και αυτοαπασχολούµενους, διαθέτουν ευέλικτες µικροµεσαίες επιχειρήσεις και προσφέρουν σηµαντικές υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο. Ο τοµέας αυτός είναι η ραχοκοκαλιά της πραγµατικής οικονοµίας µας, η μεγάλη δύναµή της.

Ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης για την Ελλάδα: το σύστημα των «αγρο-συνεργειών»

του Αθανασίου Θεοδωράκη
πολιτικού επιστήμονα

Το σημερινό οικονομικό μοντέλο της χώρας είναι ξεπερασμένο. Οι λόγοι της αποτυχίας του έχουν αναλυθεί αρκετά και τα αποτελέσματά της είναι πλέον ορατά. Η οικονομία της χώρας μας βρίσκεται σε τραγικό αδιέξοδο, η κοινωνίας μας βιώνει την ανεργία και την αυξανόμενη φτώχεια. Η υπέρβαση της κρίσης δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Μια οικονομική ανάπτυξη νέου τύπου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση. Πέρα όμως από από τα μακροοικονομικά μεγέθη, υπάρχουν οι άνθρωποι, η οικογένεια, η κοινωνία. Η Ελληνική οικονομία πρέπει επειγόντως να βρει νέο μοντέλο παραγωγής και η ελληνική κοινωνία μια δημιουργική προοπτική.
Η νέου τύπου, βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη πρέπει να στηρίζεται στην πραγματική μας οικονομία. Η στροφή στην πραγματική οικονομία είναι αδήριτη ανάγκη και βασική προϋπόθεση για την δημιουργία νέων επιχειρήσεων, θέσεων εργασίας και την τόνωση της δραστηριότητας των υφισταμένων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που αποτελούν την κύρια συνιστώσα της ελληνικής οικονομίας. Σε αυτή τη λογική ο ρόλος του αγροτικού τομέα είναι καθοριστικός. Ο πρωτογενής τομέας περιλαμβάνει τη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη δασοπονία και την αλιεία. Πρόκειται για κλάδους δυναμικούς που έχουν σημαντική παραγωγική ικανότητα, απασχολούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους, διαθέτουν ευέλικτες μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις και προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο. Ο τομέας αυτός είναι η ραχοκοκκαλιά της πραγματικής μας οικονομίας, είναι η δύναμη κρούσης της χώρας.
Ο αγροτικός τομέας από τη φύση του και την εκτεταμένη παρουσία του στην ενδοχώρα παρουσιάζει υψηλό δείκτη συνέργειας με άλλους κλάδους και τομείς της πραγματικής οικονομίας: μεταποίηση, εξαγωγές, υποδομές, τουρισμός, πολιτισμός, εστίαση, ΑΠΕ, κοκ. Όλοι αυτοί οι τομείς συνδέονται με τον αγροτικό χώρο, επηρεάζονται από τις δραστηριότητές του, εξαρτώνται από τις πρώτες ύλες του (δημητριακά, φρούτα, λαχανικά, μέλι, κρέας, γάλα, ξυλεία, αλιεύματα, κοκ) και αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη συναφών υπηρεσιών (οικοδομή, μεταφορές, ενέργεια, περιβάλλον, κατανάλωση, τοπικές δράσες υπέρ της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής κοκ). Οι τομείς αυτοί συνολικά συνθέτουν έναν ευρύτερο κύκλο που αποκαλώ «σύστημα αγρο-συνεργειών». Το σύνολο των θέσεων εργασίας αυτού του συνόλου αφορά όλες τις οικογένειες και είναι διάσπαρτο σε ολόκληρη την επικράτεια.
Η μεγέθυνση και η νέα σύνθεση του ΑΕΠ θα προέλθει μόνο μέσα από την αύξηση της παραγωγής στους κλάδους της πραγματικής οικονομίας. Γι αυτό είναι απαραίτητο να εμπεδωθεί μια διαφορετική αντίληψη σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη: μια ανάπτυξη βιώσιμη και ποιοτική, με αναζωογόννηση της υπαίθρου, με ενίσχυση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής και αλληλεγγύης, με μέτρα στήριξης των επαγγελματιών αγροτών και ουσιαστικά κίνητρα για κάθε παραγωγό.
Η έκδηλη και γενικευμένη οικονομική κρίση και η σκληρή πολιτική της λιτότητας προκαλούν στη χώρα μας δραματική αύξηση της ανεργίας και κυρίως ανεργία των νέων. Η μετεγκατάσταση των ανέργων στο χωριό, στην επαρχία και η ένταξή τους στην αγροτική παραγωγή και στο ευρύτερο σύστημα των «αγρο-συνεργειών» με οργανωμένο τρόπο, τεχνικο-επιστημονική υποστήριξη, διοικητική υποβοήθηση και κίνητρα θα δώσει διέξοδο σε εκατοντάδες χιλιάδες νέους και νέες και παράλληλα θα αυξήσει την εθνική παραγωγή, μειώνοντας το εμπορικό μας έλλειμμα και αυξάνοντας τις εξαγωγές.
Επιστροφή στο χωριό λοπόν. Ενα χωριό σύγχρονο, όπου η πρόσβαση είναι πλέον εύκολη, οι υποδομές λειτουργικές, η ποιότητα ζωής καλύτερη σε σχέση με το δράμα των πόλεων και η καθημερινότητα είναι ανθρώπινη. Ενα χωριό όμως που εργάζεται και παράγει, που αποτελεί οργανωμένη και ενεργό τοπική κοινότητα, που κάνει χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών, που ζει μέσα από τη σταθερή συνεργασία των επιχειρηματιών-παραγωγών, των βιοτεχνιών, του εμπορίου και των καταναλωτών, που στηρίζει τα τοπικά προϊόντα. Η έκφραση «πίσω στο χωριό» ταυτίζεται με τις παραπάνω προϋποθέσεις και δεν πρέπει να γίνει παγίδα για αφελείς.
Για την προώθηση του νέου συστήματος των αγρο-συνεργειών απαιτείται ριζικός επανασχεδιασμός των δημοσίων πολιτικών, επανεξέταση των κοινοτικών και εθνικών επιδοτήσεων, αναθεώρηση της τεχνικής εκπαίδευσης, έμπρακτη στήριξη των παραγωγών, σύνδεση της παραγωγής με την εγχώρια και τη διεθνή αγορά, εθνική πολιτική γης. Το νέο οικονομικό μοντέλο θα είναι δυναμικό, παραγωγικό, ποιοτικό, εξωστρεφές. Κι αυτό σημαίνει εργασία, επενδύσεις, συνέργειες, ώστε να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη, αμοιβαίο όφελος και ανάδειξη του εθνικού δυναμικού μέσα από μια πραγματικά βιώσιμη ανάπτυξη.
Η προώθηση του οικονομικού μοντέλου των αγρο-συνεργειών συνεπάγεται ριζική ανατροπή του σημερινού υπερσυγκεντρωτικού κράτους: θα επιφέρει ουσιαστική αποκέντρωση των οικονομικών δραστηριοτήτων, αναδιοργάνωση της διοίκησης με επίκεντρο την περιφέρεια, μεγάλης κλίμακας μετεγκατάσταση νέων από την πρωτεύουσα και τις άλλες μεγάλες πόλεις στην ύπαιθρο και κυρίως διασφάλιση της επιβίωσης του πληθυσμού σε εποχή κρίσης και αυξανόμενης φτώχειας.
Το μεγάλο άλμα και στοίχημα της ελληνικής οικονομίας σημαίνει στροφή στην παραγωγή, προβολή του made in Greece, συνειδητή επιλογή κατανάλωσης ντόπιων προϊόντων. Τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα είναι εμφανή: κλίμα, περιβάλλον, γεωγραφική θέση, ποιότητα προϊόντων, αξιοθαύμαστος διατροφικός πολιτισμός, μεγάλη ιστορική και κοινωνική εμπειρία των παραγωγών και των μικρών κοινοτήτων. Μπορούμε να αλλάξουμε τη σημερινή κατάσταση και να προβάλουμε μια άλλη εικόνα των προϊόντων μας διεθνώς. Το μέλι, το κρασί, το κρέας, τα τυριά, τα δημητριακά, τα φρούτα, όλα τα προϊόντα μας είναι άριστα. Χρειάζονται πρώτα νέοι παραγωγοί, νέες τεχνικές μάρκετιγκ και πιστοποίησης, σύγχρονοι τρόποι συσκευασίας και σταθερό σύστημα υποβοήθησης των εξαγωγών. Το «ελληνικό προϊόν» πρέπει να γίνει ταυτόσημο με την ποιότητα, τη σοβαρότητα, τη φερεγγυότητα. Σε αυτή την προσπάθεια όλοι οι παράγοντες του κύκλου πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Μπορούμε…..