Τη βαθύτατη αγωνία και τον προβληματισμό των Τρίτεκνων Οικογενειών του Νομού Λάρισας, που βιώνουν στην τσέπη τους και στην καθημερινότητα τους την επίπονη βαθιά οικονομική κρίση, αποτέλεσμα των συνεχών παρεμβάσεων της Πολιτείας σε κεκτημένα δικαιώματα πολλών ετών, συμμερίζεται ο Βουλευτής Λάρισας της Ένωσης Κεντρώων Γιώργος Κατσιαντώνης που συναντήθηκε με τον πρόεδρο του Συλλόγου Δημήτρη Γκόβαρη, το γενικό γραμματέα Δημήτρη Μπουλούμπαση και με εκπροσώπους-μέλη των πολύπαθων οικογενειών.
Στο τραπέζι της συζήτησης “έπεσαν” όλα τα σημαντικά θέματα που απασχολούν τους Τρίτεκνους, με τους εκπροσώπους τους να ζητούν από το Γιώργο Κατσιαντώνη την παρέμβαση του και τη στήριξη του στην επίλυση ζητημάτων που θα ανακουφίσουν και θα προστατεύσουν τις πολυμελείς οικογένειες, ως υπέρτατη ανάγκη για την επιβίωση των ίδιων και μιας χώρας που δημογραφικά φαίνεται να καταρρέει, εφόσον δε δίνονται κίνητρα για τη συνέχεια της.
Τα θέματα που συζητήθηκαν αφορούσαν την ένταξη των τριτέκνων στα μειωμένα εισιτήρια των μεταφορικών μέσων, την αύξηση των εισοδηματικών κριτηρίων για τη διανομή τροφίμων, την κατάργηση των μέτρων που λήφθηκαν με την εφαρμογή των μνημονίων, την πλήρη και άνευ όρων εξομοίωση τους με τις πολύτεκνες οικογένειες σε θέματα θεσμικά, φορολογικά, οικονομικά και υποστηρικτικά από την Πολιτεία.
Ο Γιώργος Κατσιαντώνης δήλωσε αρωγός στις Τρίτεκνες οικογένειες που αποτελούν το κοινωνικό οικοδόμημα για τη συνέχεια του Έθνους λέγοντας χαρακτηριστικά: ” Σε αυτή τη χώρα που υφίσταται την υπέρτατη δημογραφική συρρίκνωση και γήρανση του πληθυσμού, οφείλουμε να κοιτάξουμε και να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις, τους Τρίτεκνους και τους Πολύτεκνους που συνιστούν την επιταγή μας για την ανόρθωση της Ελλάδας, και την ανάπτυξη της. Είναι υποχρέωση μας όπως επιτάσσει το Ελληνικό Σύνταγμα, αλλά και η ηθική και κοινωνική μας συνείδηση να παρεμβαίνουμε σε κάθε ευθεία βολή που στοχεύει στα κεκτημένα δικαιώματα των πολυμελών οικογενειών, δίνοντας τους κίνητρα για τη συνέχεια τους, αν θέλουμε να μην υποθηκεύσουμε το μέλλον της Ελλάδας μας και των παιδιών μας”.
Την ένταξη των Τρίτεκνων οικογενειών ως Πολύτεκνων ζητούν με τροπολογία Κατσιαντώνης και Ένωση Κεντρώων
Μετά τη συνάντηση του Γιώργου Κατσιαντώνη με τους τρίτεκνους του Νομού Λάρισας και τη δήλωση του για αμέριστη στήριξη στα προβλήματα τους και στα κεκτημένα δικαιώματα τους, έρχεται σήμερα με ταυτόχρονη πρωτοβουλία, σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα της Ένωσης Κεντρώων με τροπολογία που κατέθεσε, να ζητήσει την ένταξη των τρίτεκνων οικογενειών ως πολύτεκνων στο νόμο 1910/1944.
Συγκεκριμένα ζητούν να εφαρμοστεί η Συνταγματική επιταγή ενισχύσεως της οικογένειας με τη διαμόρφωση νέων δημογραφικών δεδομένων που καθιστούν αναγκαία την προστασία των τρίτεκνων από την Πολιτεία.
Η τροπολογία για τις τρίτεκνες οικογένειες που κατέθεσε η Ένωση Κεντρώων αποκτά άλλη δυναμική και έχει διπλή σημασία, αφού σήμερα για το θέμα του Δημογραφικού, συνεδριάζει στη Βουλή η Διακομματική Διακοινοβουλευτική Επιτροπή.
Η τροπολογία της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ένωσης Κεντρώων έχει ως εξής:
Αιτιολογική Έκθεση
Προτείνεται, επειδή η ενίσχυση της δημογραφικής πολιτικής, όπως αυτή απεικονίζεται σε πληθώρα εισηγητικών εκθέσεων διαφόρων Νόμων (π.χ. Ν.3648/2008) εφαρμόζει την Συνταγματική επιταγή ενισχύσεως της οικογενείας και της δημογραφικής πολιτικής της Ελλάδος, όπως σαφώς ορίζεται:
(«Με το ισχύον νομικό πλαίσιο, το καθεστώς των ειδικών κατηγοριών εισαγωγής στα ΑΣΕΙ και ΑΣΣΥ ρυθμίζεται από διάσπαρτες διατάξεις, ενώ κάποιες ειδικές κατηγορίες του ν.δ. 582/1970 έχουν καταστεί ανενεργές, εξαιτίας αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες έκριναν αυτές ως αντισυνταγματικές (καταγόμενοι από τη Βόρειο Ήπειρο, παραμεθόριες περιοχές, τέκνα στρατιωτικών) και λόγω της μακράς ειρηνικής περιόδου (τέκνα ή αδελφοί αναπήρων, θυμάτων πολέμου, Εθν. Αντίστασης και ειρηνικής περιόδου, τέκνα ευρισκομένων σε κατάσταση πολεμικής διαθεσιμότητας).
Έτσι κατέστη πλέον απαραίτητη η συνολική ρύθμιση του θέματος, με βάση τα νέα δεδομένα: α. τη διαμόρφωση νέων δημογραφικών δεδομένων που καθιστούν αναγκαία την προστασία των τρίτεκνων οικογενειών από την Πολιτεία,
β. την κρίση ως κοινωνικά και ηθικά δίκαιης της πρόβλεψης αντίστοιχης ειδικής κατηγορίας για τα τέκνα των συμμετασχόντων στις πολεμικές επιχειρήσεις στη νήσο Κύπρο»), ρύθμιση η οποία ήδη έχει κριθεί Συνταγματική (ΣτΕ 307/2010 κ.ά.) δεδομένου του ότι το άρθρο 21 του Συντάγματος επιτάσσει την ομοιόμορφη προστασία της τρίτεκνης και πολύτεκνης οικογένειας, αφού ορίζει στην παρ. 1 ότι «Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους», πέραν του ότι στην παρ. 2 αναφέρει ότι «πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου, χήρες και ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο, καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος» (αποφεύγοντας δηλαδή την επιδίωξη εντάξεώς μας στους πολύτεκνους αλλά αναγνωρίζοντας και για τους τρίτεκνους το δικαίωμα στην προστασία της οικογενείας, της μητρότητας, του γάμου, της παιδικής ηλικίας και της συντήρησης του Έθνους) αλλά και ότι στην παρ. 5, του άρ. 21 Συντ/τος, η οποία προστέθηκε με το από 6.4.2001 Ψήφισμα της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής (ΦΕΚ Α΄ 84) όπου προβλέπεται ότι «ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους».
Με την πιο πάνω διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος, η θέσπιση της οποίας αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της Χώρας (βλ. Πρακτικά Βουλής επί του Συντάγματος, Συνεδρίαση ΟΘ΄/26-4-1975, σελ. 479, 486), προστατεύονται οι πολύτεκνες οικογένειες, μεταξύ των οποίων και εμείς πλέον, αλλά επίσης και οι ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, τα θύματα πολέμου, οι χήρες και τα ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο και, περαιτέρω, παρέχεται μεν κατ` αρχήν υπόδειξη προς τον κοινό νομοθέτη για τη λήψη των κατάλληλων μέτρων φροντίδας υπέρ κάθε μιας από αυτές τις κατηγορίες προσώπων, εξυπακούεται όμως παράλληλα ότι ο κοινός νομοθέτης δεν μπορεί να πάρει μέτρα εναντίον ορισμένης από τις πιο πάνω κατηγορίας υπέρ άλλης ή να παραμερίσει ή να υποβαθμίσει κάποια από αυτές, χωρίς αποχρώντα λόγο. Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένη η ανωτέρω συγκαταμέτρηση ΟΛΩΝ των παρόντων τριτέκνων, υπό μορφή μεταβατικής διατάξεως και, από του σημείου εκείνου και πλέον, την χορήγηση της ΠΟΛΥΤΕΚΝΙΚΗΣ (πλέον) ιδιότητος βάσει των κριτηρίων του άρ. 1, παρ. 1.
ΑΡΘΡΟ 4
Θεωρούμε απαραίτητη επίσης, το νομική επίλυση του ζητήματος της αποβιώσεως ενός τέκνου. Και αυτό, επειδή υπέρ των πολυτέκνων υπάρχει το τεκμήριο της εφ’ όρου ζωής διατηρήσεως της πολυτεκνικής ιδιότητος, εάν έστω και για ένα λεπτό συμβίωσαν τα τέσσερα τέκνα. Αντιθέτως, εμείς τιμωρούμεθα και θα εξακολουθήσομε να τιμωρούμεθα βάσει της προτεινομένης διατάξεως, για την αποβίωση ενός τέκνου μας, γεγονός απαράδεκτο, επειδή, επιπλέον, στο άρθρο 14 της Συμβάσεως της Ρώμης ορίζεται ότι: «Η χρήσης των αναγνωριζομένων εν τη παρούσα Συμβάσει δικαιωμάτων και ελευθεριών δέον να εξασφαλισθή ασχέτως διακρίσεως φύλου, φυλής, χρώματος, γλώσσης, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προελεύσεως, συμμετοχής εις εθνικήν μειονότητα, περιουσίας, γεννήσεως ή άλλης καταστάσεως».
Περαιτέρω, στο άρθρο 8 παρ. 1 της εν λόγω συμβάσεως ορίζεται ότι: «Παν πρόσωπον δικαιούται εις τον σεβασμόν της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας του και της αλληλογραφίας του». Όπως έχει κριθεί (Απόφαση Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην υπόθεση F.Q.Zapata κατά Ισπανίας της 4ης Μαρτίου 1988), ενόψει του πιο πάνω άρθρου 14 μια διαφοροποίηση συνιστά διακριτική μεταχείριση αν στερείται αντικειμενικής και εύλογης δικαιολογίας, δηλαδή αν δεν υπηρετεί ένα «θεμιτό σκοπό» ή αν δεν υπάρχει «(εύλογη) σχέση αναλογικότητας μεταξύ των μέσων που χρησιμοποιούνται και του σκοπού στον οποίο αυτή αποβλέπει» (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, υπόθεση «σχετική με ορισμένες εκφάνσεις του γλωσσικού καθεστώτος της εκπαίδευσης στο Βέλγιο» της 23 Ιουλίου 1968, σειρά Α Νο 6 σελ. 34, παρ. 10).
Περαιτέρω, σύμφωνα με την πιο πάνω απόφαση, οι διαφορές μεταχείρισης, σχετικά με τις παροχές προς τους επιζώντες, μεταξύ των συζύγων και αυτών που συμβιώνουν χωρίς γάμο υπηρετούν ένα σκοπό θεμιτό και στηρίζονται σε μια δικαιολογία αντικειμενική και εύλογη, δηλαδή στην προστασία της παραδοσιακής οικογένειας (βλ. απόφαση Marckx κατά Βελγίου της 13ης Ιουνίου 1979 σελ. 18 παρ. 40). Στην προκειμένη περίπτωση, η προβαλλόμενη διακριτική μεταχείριση, η αναγνώριση της διατηρήσεως της ιδιότητος του πολυτέκνου σε περίπτωση αποβιώσεως του ενός από τα συμβιώσαντα τέκνα, πλην όμως, μόνο υπέρ των πολυτέκνων και ΟΧΙ υπέρ των τριτέκνων οικογενειών, δεν υπηρετεί σκοπό θεμιτό και ΔΕΝ στηρίζεται σε δικαιολογία αντικειμενική και εύλογη, δηλαδή στην «προστασία της παραδοσιακής οικογένειας».
Εξ άλλου, η διακριτική αυτή μεταχείριση, είναι δυσανάλογη, αφού προσβάλλει την Ισότητα των παιδιών των τριτέκνων και των πολυτέκνων οικογενειών, αλλά και την Ισότητα των γονέων τους και του δικαιώματος των γονέων για διευκόλυνση στην πρόσβαση στην Αγορά Εργασίας και, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκει στη διακριτική ευχέρεια της Εκτελεστικής Εξουσίας, αφ’ ής στιγμής, έχει ήδη κριθεί αμετακλήτως Νομολογιακώς. Με τα δεδομένα αυτά, θα πρέπει να ανακληθεί ως εσφαλμένη, άλλως πλημμελώς αιτιολογημένη, άλλως αναιτιολόγητη η προσβαλλόμενη, η οποία παραβίασε τις διατάξεις του άρθρου 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ και του ομοίου περιεχομένου προς το πρώτο από τα πιο πάνω άρθρα (άρθρο 14) άρθρου 26 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, το οποίο κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2462/1997 (ΦΕΚ Α 25) και ορίζει τα εξής: «Όλα τα πρόσωπα είναι ίσα ενώπιον του νόμου και έχουν δικαίωμα, χωρίς καμία διάκριση, σε ίση προστασία του νόμου. Ως προς αυτό το ζήτημα, ο νόμος πρέπει να απαγορεύει κάθε διάκριση και να εγγυάται σε όλα τα πρόσωπα ίση και αποτελεσματική προστασία έναντι κάθε διάκρισης, ιδίως λόγω φυλής, χρώματος, γένους, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, περιουσίας, γέννησης ή άλλης κατάστασης».
ΑΡΘΡΟ 4: Σε περίπτωση θανάτου ενός ή περισσότερων από τα τρία τέκνα, η ιδιότητα του πολυτέκνου δεν χάνεται και οι οικογένειας αυτές, απολαμβάνουν όλα τα ευεργετήματα των πολυτέκνων και των τέκνων των πολυτέκνων, υπό τους περιορισμούς της πρώτης παραγράφου του παρόντος άρθρου, εφ’ όσον συνυπήρξαν εν ζωή τα τρία τέκνα έστω και στιγμιαία”.
ΑΡΘΡΟ 5
Με τις διατάξεις των παραγράφων 1 έως και 11του άρθρου 6 του ν. 3865/2012 σε εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην υπόθεση C-559/07 κρίθηκε ότι οι διατάξεις που επιφυλάσσουν διαφορετική μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών ως προς την ηλικία συνταξιοδότησης και την ελάχιστη απαιτούμενη υπηρεσία θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος αντιβαίνουν στα οριζόμενα στο άρθρο 141 της Συνθήκης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, παραβιάζοντας την αρχή της ισότητας ως προς την καταβολή αμοιβής, ΕΞΟΜΟΙΩΝΟΝΤΑΙ από 1-1-2011 ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ως προς τις προϋποθέσεις και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησής τους.
Τι συνέβαινε με τον παλαιότερο νόμο: Με την ισχύ του Ν.3865/2010 η συνταξιοδοτική νομοθεσία παρείχε τη δυνατότητα συνταξιοδότησης σε γυναίκες υπαλλήλους μητέρων τριών ( 3) τουλάχιστον παιδιών μετά τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας ανεξαρτήτων ορίου ηλικίας και ανεξάρτητα από την προσωπική/ οικογενειακή κατάσταση και την ηλικία των παιδιών τους. Οι άνδρες υπάλληλοι με τρία (3) τουλάχιστον παιδιά μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν με τις ίδιες προϋποθέσεις (20ετία) μόνο στην περίπτωση που τελούσαν σε κατάσταση χηρείας και είχαν τρία (3) τουλάχιστον παιδιά ή ήταν διαζευγμένοι με τρία (3) τουλάχιστον παιδιά, των οποίων είχαν την επιμέλεια με δικαστική απόφαση.
Τι άλλαξε με το νέο νόμο: Με το νέο ασφαλιστικό νόμο στο πλαίσιο της συνταξιοδοτικής εξίσωσης ανδρών και γυναικών που τελούν υπό τις ίδιες προσωπικές/οικογενειακές συνθήκες, καταργείται η ως άνω προϋπόθεση και παρέχεται πλέον η δυνατότητα και στους άνδρες υπαλλήλους με 3 τουλάχιστον παιδιά να συνταξιοδοτούνται με τις ίδιες προϋποθέσεις που ισχύουν για τις γυναίκες υπαλλήλους, μητέρες 3 τουλάχιστον παιδιών.
ΑΡΘΡΟ 5: Η πολυτεκνική ιδιότητα ισχύει και για τους δύο γονείς ανεξαρτήτως εάν οι γονείς βρίσκονται σε διάσταση και ο ένας από αυτούς έχει την επιμέλεια των παιδιών ή έχει αποκτήσει τρία τέκνα από δύο ή περισσότερους γάμους.
Τροπολογία
Το άρθρο πρώτον του ν. 1910/1944, όπως αυτό τροποποιήθηκε από τον ν. 860/1979 (ΦΕΚ 2 Α), που τροποποιήθηκε με το άρθρο 6 ν.3454/2006 (ΦΕΚ 75Α), αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Πολύτεκνοι υπό την έννοια του παρόντος νόμου είναι οι γονείς οι έχοντες τη γονική μέριμνα και επιμέλεια τριών τουλάχιστον τέκνων από έναν ή περισσότερους γάμους ή νομιμοποιηθέντων ή νομίμως αναγνωρισθέντων ή υιοθετημένων, τα οποία είναι άγαμα και δεν έχουν συμπληρώσει το εικοστό τρίτο (23ο) έτος της ηλικίας τους ή σπουδάζουν σε αναγνωρισμένες τριτοβάθμιες σχολές πανεπιστημιακής και τεχνολογικής εκπαίδευσης και αναγνωρισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα της ημεδαπής ή της αλλοδαπής ή εκπληρώνουν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις και δεν έχουν συμπληρώσει το εικοστό πέμπτο (25ο) έτος της ηλικίας τους. Στα τέκνα αυτά συνυπολογίζονται και αυτά με οποιαδήποτε αναπηρία σε ποσοστό εξήντα επτά της εκατό (67%) και άνω ισοβίως, ανεξαρτήτως ηλικίας και οικογενειακής κατάστασης. Στους γονείς αυτούς συνυπολογίζονται και οι γονείς με τρία τέκνα, οι οποίοι κατά την εφαρμογή του παρόντος νόμου έχουν τρία τέκνα ζώντα ανεξαρτήτου ηλικίας.
2. Οι γονείς που απέκτησαν την πολυτεκνική ιδιότητα βάσει των διατάξεων του παρόντος, τη διατηρούν ισοβίως και απολαμβάνουν ισοβίως τα δικαιώματα που απορρέουν από την πολυτεκνική ιδιότητα, τα δε τέκνα τους προστατεύονται και απολαμβάνουν των δικαιωμάτων των τέκνων πολυτέκνων όσο διαρκεί η πολυτεκνική ιδιότητα έστω και του ενός γονέα.
3. Για τις διατάξεις του παρόντος συμπλήρωση ηλικίας θεωρείται η 31 Δεκεμβρίου τους έτους αναφοράς».
4.Σε περίπτωση θανάτου ενός ή περισσότερων από τα τρία τέκνα, η ιδιότητα του πολυτέκνου δεν χάνεται και οι οικογένειας αυτές, απολαμβάνουν όλα τα ευεργετήματα των πολυτέκνων και των τέκνων των πολυτέκνων, υπό τους περιορισμούς της πρώτης παραγράφου του παρόντος άρθρου, εφ’ όσον συνυπήρξαν εν ζωή τα τρία τέκνα έστω και στιγμιαία.
5. Η πολυτεκνική ιδιότητα ισχύει και για τους δύο γονείς ανεξαρτήτως εάν οι γονείς βρίσκονται σε διάσταση και ο ένας από αυτούς έχει την επιμέλεια των παιδιών ή έχει αποκτήσει τρία τέκνα από δύο ή περισσότερους γάμους.
