«Όσες φορές και αν βρεθούμε στα άγια χώματα της Καππαδοκίας, ακολουθώντας τα βήματά σας Παναγιώτατε, όσες φορές κι αν λειτουργηθούμε στις ξεχασμένες εκκλησιές μας, όσες φορές κι αν αντικρύσουμε τα μνημεία-μάρτυρες ενός σπουδαίου παρελθόντος, το ρίγος της συγκίνησής μας θα είναι πάντοτε ίδιο». Τα παραπάνω τόνισε ο εισηγητής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Διακοινοβουλευτικης Συνέλευσης Ορθοδοξίας, βουλευτής Λαρίσης, κ. Μαξίμος Χαρακοπούλος προσφωνώντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο μετά τη λειτουργία στον Ι. Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Σινασό της Καππαδοκίας.
Ο Καππαδόκης στην καταγωγή βουλευτής, που συνόδευσε και φέτος τον κ. Βαρθολομαίο στο ετήσιο προσκύνημα στην Καππαδοκία, εξήγησε τη συγκίνησή του λέγοντας ότι «αισθανόμαστε βαρύ το χρέος απέναντι στην ιστορία, στους ξεχασμένους Ρωμιούς της Ανατολής, στους μάρτυρες που αγίασαν αυτά τα χώματα. Το χρέος μας να μην επιτρέψουμε η λήθη να τα καλύψει όλα με την σκόνη του χρόνου και την ανθρώπινη αμετροέπεια. Να κρατήσουμε ζωντανή την μνήμη, σαν κερί που μας έλαχε να κρατήσουμε εμείς αναμμένο και να το παραδώσουμε στους νεότερους, σε όσους θα ακολουθήσουν. Να μην χαθεί το νήμα που μας ενώνει αιώνες πίσω, με μεγάλες μορφές των πατέρων της εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος, που φώτισαν και φωτίζουν την χριστιανοσύνη και την ανθρωπότητα, που έκαναν την Καππαδοκία λίκνο της Ορθοδοξίας και των γραμμάτων. Κι αυτές τις παρακαταθήκες, που μας μετέφεραν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, οφείλουμε κι εμείς σήμερα να διασώσουμε και να μεταδώσουμε στις νεότερες γενιές. Γιατί αν έφυγαν πια από τη ζωή οι πρόσφυγες πρώτης γενιάς, για την αγιοτόκο γη της Καππαδοκίας και το ανεξίτηλο αποτύπωμα της ρωμαίικης παρουσίας μιλούν τα μνημεία, όπως ο επιβλητικός ναός της Αραβισού, που χθες τελέσατε τον εσπερινό. Μιλούν οι υπόσκαφες εκκλησιές και τα πετρομονάστηρα στα Κόραμα που ύμνησε ο νομπελίστας Καππαδόκης ποιητής Γιώργος Σεφέρης. Μιλούν οι υπόγειες πολιτείες στη Μαλακοπή με το τρόχι στην είσοδο να προστατεύει από κάθε επιβουλή. Μιλούν τα ξακουστά αρχοντικά της Σινασού, αλλά και ο στάβλος που αγίασε ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος στο Προκόπι. Μιλούν τα δίπατα σπίτια στα Ποτάμια του Αγίου Γεωργίου, όπου ακόμη διακρίνει κανείς τους δικέφαλους αετούς. Μιλά το εντυπωσιακό παρθεναγωγείο της Καρβάλης και η δεκάτρουλη εκκλησία των Αγίων Βασιλείου και Βλασίου στο Μιστί. Μιλά η λάρνακα της Αγίας Μακρίνας στην Αξό και η μοναδική ίσως στον κόσμο εκκλησία επ’ ονόματι του Αγίου Παχωμίου στο Ένεχιλ. Μιλούν οι κτητορικές επιγραφές σε εκκλησίες και αρχοντικά στα ρωμαίικα και τα καραμανλήδικα.
[wpg_thumb]
Μιλούν οι σχισμένοι, ακρωτηριασμένοι μονόλιθοι, που αποκαλύπτουν σε κοινή θέα τις εκκλησιές που έκρυβαν στα σωθικά τους, όπως ο Άγιος Βασίλειος στη Σινασό, που δεν άντεξε το βάρος των χρόνων και κατέρρευσε φέτος από έντονη βροχόπτωση. Μιλούν οι Καππαδοκικές Αδελφότητες στην Πόλη και τα καραμανλήδικα ευαγγέλια. Μιλούν η εφημερίδα “Ανατολή” του Ευαγγελινού Μισαηλίδη και οι εικόνες που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες στην Ελλάδα. Μιλούν, ακόμη, ο Άγιος Αρσένιος και ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος από τα Φάρασα, που πρόσεξα πως κοσμούν το ωμοφόριό σας, οι τελευταίοι Άγιοι που ανέδειξε η Καππαδοκία.
Γι’ αυτήν την Καππαδοκία των Ρωμιών κραυγάζουν γύρω μας, όπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του, οι σφραγίδες του χρόνου. Κι αν επιμένουμε, στην ανάγκη της ιστορικής γνώσης δεν είναι γιατί είμαστε προγονόπληκτοι, αλλά γιατί πάνω από όλα αυτό που χρειαζόμαστε είναι το φως των σπουδαίων ανθρώπων, που έγιναν πρότυπα πίστης, αγάπης, ηρωισμού, αλτρουισμού, αλληλεγγύης, προσφοράς και μαρτυρίας.
Γιατί με τα δικά τους παραδείγματα θα βρούμε κι εμείς το δικό μας το δρόμο, τον ατομικό, τον εθνικό, τον οικουμενικό, μέσα σε συνθήκες κρίσης, κυρίως κρίσης αξιών και αρχών”.
Η ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΑΣΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Ο κ. Χαρακόπουλος συνέχισε λέγοντας «Παναγιώτατε, θα μου επιτρέψετε να συγκαταλέξω και εσάς σε αυτήν την χορεία των σπουδαίων ανθρώπων-προτύπων, που ανοίγουν δρόμους σε δύσβατες περιοχές, που δίνουν ελπίδα και φως σε καιρούς σκοτεινούς. Η σοφή σας ποιμαντορία εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες από τον Οικουμενικό θρόνο έχει ταρακουνήσει τα βαλτωμένα ύδατα. Σε δυσχερές διεθνές περιβάλλον, με μύριες όσες αντιξοότητες, με φανερούς αλλά και κρυφούς υπονομευτές των προσπαθειών σας, εσείς συνεχίζετε απτόητος, ακούραστος, ακάματος, πάντοτε με σύνεση, με σωφροσύνη, με πραότητα αλλά και αποφασιστικότητα την πορεία που έχετε χαράξει, πιστός στο ιερό σας καθήκον. Η Οικουμενικότητα του θρόνου της Μητρός Εκκλησίας είναι σήμερα γεγονός αναμφισβήτητο, και η λάμψη της έχει καταστεί ασπίδα προστασίας έναντι κάθε πιθανής επιβουλής. Η δυνατότητα σήμερα να βρισκόμαστε εδώ, και πριν λίγες εβδομάδες στην Έφεσο, και πιο πριν κάπου αλλού στην Μικρά Ασία οφείλεται στη δική σας κοπιώδη προσπάθεια. Είναι οι καρποί ενός αγώνα ζωής που έχετε αναλάβει. Και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ο Θεός να σας δίνει χρόνους πολλούς για να το συνεχίζετε για πολύ ακόμη στο πηδάλιο της οικουμενικής ορθοδοξίας».
ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ
Ο π. υπουργός κατέληξε λέγοντας: «Παναγιώτατε, σήμερα, ο κόσμος μας, δείχνει και πάλι να βρίσκεται σε μεγάλη αναταραχή. Μεγαλοϊδεατισμοί, που επέφεραν πολλά δεινά στους λαούς, ξαναβγαίνουν από τα σεντούκια του παρελθόντος. Αντί ο κόσμος να έρχεται εγγύτερα, αντί να γίνονται σεβαστοί οι κανόνες του διεθνούς δικαίου, διαπιστώνουμε την αύξηση της αυθαιρεσίας, της βίας, της καταπίεσης.
Οι πληγές πολέμων που άνοιξαν εδώ και χρόνια δεν λένε να κλείσουν, το δράμα εκατομμυρίων προσφύγων και μεταναστών συνεχίζεται, ενώ προβάλει παντού το φάντασμα των τρομοκρατικών ενεργειών, που κόβουν το νήμα αθώων ανθρώπων, ακόμη και παιδιών.
Χρέος κάθε ελεύθερου ανθρώπου είναι να μην μείνει σιωπηλός, να μην ανεχθεί την αδικία, αλλά και να μην κατρακυλήσει στο μίσος και στην απόρριψη. Η αγάπη, όπως μας δίδαξαν οι Καππαδόκες Πατέρες της Εκκλησίας μας, όπως και εσείς δεν κουράζεστε να επαναλαμβάνετε και να το μετουσιώνετε σε πράξη, δεν γνωρίζει ούτε φυλές, ούτε χρώμα δέρματος, ούτε θρησκείες, ούτε σύνορα. Και γι’ αυτό και είναι και η πιο δυνατή. Κι αυτό ας είναι το μήνυμα που θα στείλουμε σήμερα παντού από τη γη της Καππαδοκίας.
Και του χρόνου!».
Μετά τη λειτουργία και το μνημόσυνο που τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης για «τους ειρηνικώς κοιμηθέντας και τους μαρτυρικώς τελειωθέντας» Καππαδόκες, απένειμε το οφίκιο του Άρχοντος Διδασκάλου της Εκκλησίας στον καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Θεόδωρο Γιάγκου.
Στη λειτουργία προέστη ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, ενώ συλλειτούργησαν μαζί του ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος και ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου της Εκκλησίας της Κύπρου κ. Βασίλειος.
Παρέστησαν επίσης συμπροσευχόμενοι:
ο Μητροπολιτης Τρανουπόλεως κ. Γερμανός, ο Αρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος κ. Νεκτάριος, Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, οι Ρωμαιοκαθολικοί Αρχιεπίσκοποι – Μητροπολίτες Lecce κ. Domenico Umberto D’Ambrosio και Bari – Bitonto κ. Francesco Cacucci, ο βουλευτής Αττικής κ. Πάνος Σκουρολιάκος, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη κ. Ευάγγελος Σέκερης, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Καππαδοκικών Σωματείων κ. Φάνης Ισακίδης, Άρχοντες της Μ.τ.Χ.Ε. και πιστοί από την Πόλη και την Ελλάδα.
