Του Γιάννη Μουκίδη

«Έφυγε» από τη ζωή, πλήρης ημερών σε ηλικία 92 ετών, ο Ελασσονίτης πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Μπαράς. Ο «κοιμηθείς» κληρικός αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας για αρκετά χρόνια.
Ο μακαριστός π. Νικόλαος είχε συνδέσει την παρουσία του και το όνομα του με τα εκκλησιαστικά και κοινωνικά «δρώμενα» της Ελασσόνας και της ευρύτερης περιοχής, διακόνησε για 36 χρόνια την τοπική Εκκλησία με αγάπη και ζήλο και προσέφερε πλούσιο έργο, που έτυχε αναγνώρισης από την επίσημη Εκκλησία, ενώ «αγκαλιάστηκε» από τους συνδημότες του και όχι μόνο. Από το 1995 έως το 2003, με μητροπολίτη τον μακαριστό Βασίλειο, διετέλεσε αρχιερατικός επίτροπος της Ι. Μητρόπολης Ελασσώνος(τον διαδέχθηκε στη θέση αυτή ο σημερινός μητροπολίτης Ελασσώνος).
Στην Εξόδιο Ακολουθία του μεταστάντος κληρικού, στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Ελασσόνας, χοροστάτησε ο σεβασμ. μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων και συλλειτούργησαν οι αρχιμανδρίτες π. Βησσαρίων Καραλάσκος, π. Ισαάκ Τσαπόγλου, π. Παϊσιος Μπίσμπας και πλειάδα κληρικών της Ι. Μητρόπολης.
Ο μητροπολίτης κ. Χαρίτων, στον επικήδειό του, αναφέρθηκε στο μεγάλο έργο και στην προσφορά του μακαριστού αδελφού π. Νικολάου, που εργάστηκε ακούραστα για την τοπική Εκκλησία και τον τόπο του, τονίζοντας χαρακτηριστικά:

[wpg_thumb]
«Τελειωθείς εν ολίγω, επλήρωσε χρόνους μακρούς, αρεστή γαρ ην Κυρίω η ψυχή αυτού.
Εν βαθυτάτη θλίψει τελούμε την εξόδιο ακολουθία του ευλαβεστάτου αδελφού μας ιερέως π. Νικολάου Μπαρά, ο οποίος μετά από πολυετή δοκιμασία της υγείας του, εξεδήμησε προς Κύριον πλήρης ημερών.
Ο μεταστάς ιερέας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κλεισούρα Ελασσώνος το έτος 1925. Ολοκληρώνοντας τις σχολικές του υποχρεώσεις είχε πάντοτε την σκέψη και την επιθυμία να υπηρετήσει την Εκκλησία.
Έτσι το 1959 σε ηλικία 34 ετών, αφού ήδη είχε νυμφευφθεί την Παναγιώτα Ντούφα, χειροτονείται διάκονος στις 7 Ιανουαρίου, από τον τότε μητροπολίτη Ελασσώνος Ιάκωβο στον Ι. Ναό Αγίου Δημητρίου Ελασσώνος.
Την ίδια χρονιά, στις 25 Απριλίου, λαμβάνει και τον 2ο βαθμό της ιερωσύνης και διορίζεται εφημέριος του Ι. Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κλεισούρας. Ταυτόχρονα με την ενορία της Κλεισούρας, του ανατίθεται να εξυπηρετεί και τις λειτουργικές ανάγκες του Ι. Ναού Αγίας Τριάδος Βαλανίδος και Αγίου Δημητρίου Κεφαλοβρύσου.
Ο μεταστάς ιερέας από τα πρώτα κιόλας βήματα στην ιερατική του διακονία, έδωσε δείγματα της αγάπης και του ζήλου του για την Εκκλησία, της εργατικότητος του, της υπακοής στον επίσκοπο, αλλά και του χαρίσματος που διέθετε να παραμένει προσηνής και αγαπητός από τους ανθρώπους.
Το 1965 ο μητροπολίτης Ιάκωβος τον διορίζει πρόεδρο της ερανικής επιτροπής για την ανέγερση και αποπεράτωση του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Κεφαλοβρύσου, ανταποκρινόμενος και φέροντας εις αίσιον πέρας αυτήν την αποστολή.
Το 1974, ο μητροπολίτης Ελασσώνος Σεβαστιανός, εκτιμώντας και διακρίνοντας τα πολλά χαρίσματα του π. Νικολάου, τον μεταθέτει από την Κλεισούρα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ελασσώνος και μετά από 2 χρόνια, δηλαδή το 1976 τον μεταθέτει στην νεοϊδρυθείσα τότε ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος Ελασσώνος και του αναθέτει την αποπεράτωση του ιερού αυτού ναού, όπως βέβαια και έγινε.
Έκτοτε μέχρι και την συνταξιοδότηση του ο π. Νικόλαος έδωσε κυριολεκτικά όλο του τον εαυτό για την νεοϊδρυθείσα ενορία και τον Ναό του αγίου Σπυρίδωνος.
Εξυπηρετώντας όμως ταυτόχρονα και τις λοιπές ανάγκες της Ιεράς Μητροπόλεως, όπως περιδιαβαίνοντας τα δύσβατα ορεινά χωριά τελώντας το μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως.
Το έτος 1981, ο μητροπολίτης Σεβαστιανός θέλοντας να τιμήσει το έργο και την προσφορά του π. Νικολάου, του απένειμε το οφίκιο του πρωτοπρεσβυτέρου – σταυροφόρου.
Το 1995, 70 ετών, μετά από 36 χρόνια καρποφόρας και ευδοκίμου διακονίας στον αμπελώνα του Κυρίου, παραιτήθη εκ της ενεργού διοικητικής υπηρεσίας αλλά όχι βέβαια εκ της ιερωσύνης.
Συνεχίζει για πολλά χρόνια μετά ανελλιπώς μέχρι και την ημέρα που τον εγκαταλείπουν και οι τελευταίες σωματικές του δυνάμεις, να λειτουργεί, να εξυπηρετεί, να καλύπτει εφημεριακά κενά με υποδειγματική προθυμία, παρόλο που είχε ήδη περάσει μία μεγάλη περιπέτεια της υγείας του.
Από της ενθρονίσεως του νέου τότε μητροπολίτου Ελασσώνος Βασιλείου, έχει ήδη προαχθεί στην τιμητική θέση του γενικού αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως έως και του έτους 2003, όπου τον διαδέχθηκε στην θέση αυτή η ελαχιστότης μου.
Το έτος 2000, κατόπιν προτάσεως του μητροπολίτου Ελασσώνος Βασιλείου, ο π. Νικόλαος λαμβάνει την υψίστη τιμητική διάκριση της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον Σταυρό του Αποστόλου Παύλου, για την μακροχρόνια προσφορά και διακονία του στην Ι. Μητρόπολη Ελασσώνος. Η τιμητική εκδήλωση πραγματοποιείται στις 26 Νοεμβρίου στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών και ο π. Νικόλαος λαμβάνει την διάκριση, ευεργετήριο Συνοδικό γράμμα σταυρός Αποστ. Παύλου από τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρόν Χριστόδουλον.
Πέραν όμως των κοσμικών διακρίσεων και των τιμών, ο π. Νικόλαος διακρίθηκε στις καρδιές και στις συνειδήσεις των ανθρώπων που διακόνησε, αγάπησε και αγαπήθηκε.
Όλοι θυμούνται με αγαθά αισθήματα τον π. Νικόλαο και έχουν να διηγηθούν για την απλότητα και το άδολον της καρδιάς του.
Δανείζομαι, αλλά και κατά πάντα με εκφράζουν, τα γραφόμενα υπό του μητροπολίτου Σεβαστιανού για τον π. Νικόλαο:
Φιλάγαθος, πάντοτε και φιλεύσπλαχνος, πρόθυμος πάντοτε της καλής προαιρέσεως, συνετός και σταθερός, προσηνής και ευγενής, ευσυνείδητος και δίκαιος, ειλικρινής, αφοσιωμένος εις το ιερατικό καθήκον, πειθαρχικός πάντοτε, άμεμπτος και καλός οικογενειάρχης, εις πάντας αγαπητός, εργατικώτατος, μετά προθυμίας, συντρέχει και βοηθεί κατά δύναμιν εις πάσαν ανάγκην(έκθεσις επιδόσεως 1969 – 1984).
Με αυτά τα χαρίσματα και τις αρετές τον ζήσαμε και εμείς όλοι, καταλιπώντος μνήμην αγαθού και εναρέτου ανδρός.
Ευχόμεθα εκ καρδίας τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος π. Νικολάου, στην καλή του πρεσβυτέρα, που του στάθηκε δια βίου ως φύλακας άγγελος, στα παιδιά και τα εγγόνια.
Και νυν αγαπητέ μας π. Νικόλαε ευχόμεθα όπως Κύριος ο Θεός σε καταστήσει λειτουργόν του επουρανίου αυτού Θυσιαστηρίου μετά των αγίων ιεραρχών Νικολάου και Σπυρίδωνος, αξιώσει σε της ουρανίου Αυτών βασιλείας και αποδώσει σοι τον της δικαιοσύνης στέφανον».

Στο «ύστατο χαίρε» για τον εκλιπόντα κληρικό έδωσαν το «παρών» εκατοντάδες άτομα από την Ελασσόνα και την ευρύτερη περιοχή, ανάμεσα τους αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, παλαιοί και νέοι αυτοδιοικητικοί, ο πρ. βουλευτής Ιωάν. Παπαδημόπουλος, φορείς της περιοχής, κ.ά.

Ελασσόναθάνατοςιερέαςκηδεία