Ο άνθρωπος είναι ευτυχισμένος εκεί όπου είναι ελεύθερος…
Την Κυριακή 12 Ιουνίου στο θέατρο Βας. Φαρμάκης παίχτηκε η θεατρική παράσταση «Τα Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Μια παρέα από εφτά φρέσκα παιδιά ενσάρκωσαν 32 ρόλους με σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα, μουσική Γιώργου Χριστιανάκη, κοστούμια Χρήστου Μπρούφα, χορογραφία Ειρήνης Καλογηρά, κείμενα Ανδρέα Καρακίτσιου, ενώ ο ίδιος ο θίασος έκανε τη δραματουργική επεξεργασία.
Η ευχάριστη έκπληξη για μας τους Ελασσονίτες είναι ότι η συμπολίτισσά μας φαρμακοποιός Γιούλη Βάλλα, κόρη του εκδότη Απόστολου Βάλλα, ενσάρκωσε τους ρόλους της Φωτεινής, της Αφρόδως, της Κότας και του Δασοφύλακα εντυπωσιάζοντας με το πηγαίο της ταλέντο την άψογη έκφραση και κίνηση ενώ επιμελήθηκε και το σενάριο από κάποιες σκηνές της παράστασης. Όσοι βρεθήκαμε το απόγευμα της Κυριακής στην αίθουσα «Β.Φ.» ήμασταν τυχεροί αφού «Τα Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου είναι από τις δημοφιλέστερες θεατρικές παραστάσεις τόσο των αθηναϊκών θεάτρων όσο και των μεγάλων πόλεων αλλά σπάνια ανεβαίνουν στην επαρχία.
Λίγα λόγια για το έργο
«Τα Ψηλά Βουνά» είναι το πρώτο αναγνωστικό που γράφτηκε στη δημοτική με ζωντανές περιγραφές και λεπτό χιούμορ. Μια συντροφιά παιδιών της τελευταίας τάξης του ελληνικού σχολείου με προτροπή του δασκάλου τους και την άδεια των γονιών τους περνάνε το καλοκαίρι στα βουνά της Ευρυτανίας. Μέσα από τα βιώματά τους μαθαίνουν για τη φύση και το περιβάλλον τη χαμένη ελληνικότητα και την παράδοση καταφέρνοντας να φτιάξουν μία κοινότητα ανώτερη από πολλές κοινότητες των μεγάλων. Είναι ένα από τα καλύτερα έργα της λογοτεχνικής μας παράδοσης που κρύβει στις σελίδες του την απελευθερωμένη νοσταλγία των παιδιών και μνήμες της ανοιχτής φύσης.
Μέσα στο έργο φαίνεται το πνεύμα του παιδαγωγού Ζ. Παπαντωνίου που μας κληροδότησε ένα αξεπέραστο κατόρθωμα για την ιστορία της Νεοελληνικής Παιδαγωγικής Λογοτεχνίας και συγχρόνως μια σπάνια νότα δροσιάς και ψυχικής ευφορίας. Σύμφωνα με τον Σ. Σπεράντζα είναι από τα βιβλία «που ξυπνούν τους λαούς και τους κάνουν μεγάλους», ενώ σύμφωνα με τον Π. Νιρβάνα «με τα Ψ.Β. εισέρχεται στο Δημοτικό Σχολείο η Ελλάς».
Με τη θεατρική αυτή παράσταση οι μικροί θεατές γνώρισαν από σκηνής την εμπειρία της επιβίωσης μέσα από μια βουκολική ματιά μιας αγροτοποιμενικής παράδοσης της Ελληνικής επαρχίας που τείνει να χαθεί. Εμείς οι μεγαλύτεροι νοιώσαμε νοσταλγία για μια εποχή που ζήσαμε: το χωριό μας με τα έλατα, το καλοκαιρινό ολόγιομο φεγγάρι, τη στρούγκα του παππού με τα ζα, το γκιούμι και το καρδάρι, τους μπασιούρηδες τους λύκους και τις αλεπούδες. Την εποχή με το ζυμωτό πλαστάρι, τα ευωδιαστά κουλουράκια, τους νερόμυλους και πολλά άλλα δεμένα σε μια παράδοση Ελληνική και ανόθευτη από στείρα απομίμηση ξενόφερτων προτύπων ζωής.
Ευχαριστούμε το θίασο των νεαρών ηθοποιών για τη συγκίνηση που μας έδωσε εκείνο το Κυριακάτικο απόγευμα της 12ης Ιουνίου…
Βασίλης Ζαρζώνης
