Για πολλοστή φορά το Υπουργείο Υγείας νομοθετεί δια παρατάσεων… Με «μπαλωματάκια» δηλαδή, όπως κάνει το τελευταίο ενδεκάμηνο. Με 12σέλιδη τροπολογία στο νομοσχέδιο για τις βοσκήσιμες γαίες επιχειρεί να αντιμετωπίσει, μεταξύ άλλων, το χρόνιο πρόβλημα του ΕΣΥ, δηλαδή την έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Και αντί οριστικών λύσεων, επιλέγεται η παράταση των υφιστάμενων συμβάσεων επικουρικών ιατρών. Που είναι οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες για 4500 προσλήψεις στο χώρο της υγείας; Ξεχάστηκαν κιόλας οι κατοπινές υπουργικές πομφόλυγες περί 2500 προσλήψεων; Πρόσφατα βγήκαν μόνο δύο προκηρύξεις για 900 περίπου προσλήψεις, οι οποίες όμως αναμένεται να ολοκληρωθούν το πρώτο εξάμηνο του 2016. Αν ολοκληρωθούν. Έως πότε θα «αιματοδοτείται» το ΕΣΥ με παρατάσεις; Γιατί αφού πρόκειται για πρόβλημα επείγον, έντεκα μήνες τώρα η ηγεσία του Υπουργείου δεν το έλυσε; Πότε θα έρθει το περίφημο νομοσχέδιο με τις σαρωτικές αλλαγές που δρομολογεί η ηγεσία του Υπουργείο από μήνα σε μήνα;
Ο τρόπος που η λειτουργεί η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας είναι πρόχειρος, αποσπασματικός και αδιέξοδος. Τη στιγμή που το ΕΣΥ καταρρέει στην κυριολεξία, καθ’ ομολογία και του ίδιου του Υπουργού, ακολουθείται η παλαιοκομματική λογική της «μικροτακτοποίησης». Σε άλλο σημείο της τροπολογίας (παρ. 7) προβλέπεται ότι «έσοδα από νοσήλια νοσοκομείων, εργαστηριακές εξετάσεις των μονάδων υγείας, καθώς και έσοδα του ΕΚΑΒ, τα οποία καταβάλλονται από τον ΕΟΠΥΥ, δύνανται να διατίθενται συμπληρωματικά και πέραν των εγκεκριμένων πιστώσεων του Υπουργείου Υγείας για την αποζημίωση των τακτικών εφημεριών». Πρόκειται για τροπολογία-δούρειο ίππο, που άλλο λέει ότι κάνει και άλλο κάνει στην πραγματικότητα. Ουσιαστικά, φέρνει πλασματικές εφημερίες από την πίσω πόρτα. Εισάγει τη δυνατότητα του ξεχειλώματος των εφημεριών, φορτώνοντας το κόστος στα νοσήλια. Δεν εκπλαγήκαμε. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά. Είχε προηγηθεί τροπολογία για τις Διοικήσεις των Νοσοκομείων, που με το πρόσχημα της εύρυθμης λειτουργίας λόγω αναγκαστικών «παραιτήσεων» των Διοικητών και Προέδρων των ΔΣ, διευκόλυνε τις καρατομήσεις όλων των Διοικητών.
Το πρόβλημα των εφημερίων δεν είναι μόνο πρόβλημα χρηματοδότησης. Είναι, κατ’ αρχήν, πρόβλημα οργάνωσης και ορθολογικής διαχείρισης. Ο υφιστάμενος τρόπος σχεδιασμού του συστήματος εφημεριών είναι εκτός από γραφειοκρατικός, αναχρονιστικός, αντί-οικονομικός και οριακά νομότυπος, καθώς παραβιάζει οδηγίες και νόμους που σχετίζονται με την ασφαλή – για γιατρούς και ασθενείς- λειτουργία του συστήματος. Η δημιουργία εφημεριακών προτύπων ανά κλινική και νοσοκομείο και η ριζική αναδιάρθρωση του συστήματος εφημεριών είναι πλέον μονόδρομος. Στις κανονικές χώρες, με κανονικά νοσοκομεία οι γιατροί εφημερεύουν με βάση εφημεριακά πρότυπα που βασίζονται στις πραγματικές ανάγκες και τις ευρωπαϊκές και εγχώριες νόρμες που εγγυώνται την ασφάλεια τόσο για το ιατρικό προσωπικό όσο και για τους ασθενείς.
Στην Ελλάδα, από τις πρώτες κιόλας ημέρες του ΕΣΥ, οι εφημερίες χρησιμοποιήθηκαν από το Υπουργείο και τους συνδικαλιστές ως μέσο χορήγησης αυξήσεων – οι περίφημες πλασματικές εφημερίες-, για να εξελιχθούν σε ένα ακόμη εργαλείο χειραγώγησης στα χέρια του εκάστοτε υπουργού, Υ.ΠΕαρχη, Διοικητή Νοσοκομείου, Διευθυντή κλινικής ή συνδικαλιστή. Ο αριθμός των εφημεριών, η κατανομή τους ανάμεσα στις υγειονομικές μονάδες, ανάμεσα στις κλινικές και όχι και πολύ σπάνια μεταξύ των γιατρών της ίδιας κλινικής, ήταν και είναι αδιαφανής, πολλές φορές χαριστική και συχνότατα άσχετη με τις πραγματικές ανάγκες και τον εφημεριακό φόρτο νοσοκομείων και κλινικών. Μια ματιά στους πίνακες των ποσών που εγκρίνονται ανά νοσοκομείο κατ’ έτος είναι αρκετή να αποκαλύψει τις ανισότητες και τις αδικίες.
Το Ποτάμι έχει τονίσει την ανάγκη τεκτονικών αλλαγών στην υγεία, αλλά σχεδιασμένα και κοστολογημένα. Από την άλλη, η κυβέρνηση προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διατηρήσει το πελατειακό κράτος. Ας ελπίσουμε ότι άμεσα θα ενηλικιωθεί πολιτικά, θα προσγειωθεί στην πραγματικότητα και θα αντιληφθεί ότι ο χώρος της υγείας δεν προσφέρεται για μικροπολιτικές και τακτοποιήσεις «ημετέρων».
Κώστας Μπαργιώτας
Βουλευτής Λάρισας με το Ποτάμι
Υπεύθυνος του τομέα υγείας του κόμματος.
Ο πρώτος «αριστερός» προϋπολογισμός αποτυπώνει τη συντριβή της πολιτικής της Κυβέρνησης
Στηλιτεύοντας την κυβερνητική πολιτική ξεκίνησε την ομιλία του επί του Προϋπολογισμού του 2016 ο βουλευτής Λάρισας του Ποταμιού, κ. Κώστας Μπαργιώτας. Όπως χαρακτηριστικά είπε «Ο Προϋπολογισμός κατά πάσα πιθανότητα δεν θα τηρηθεί. Θα εκτροχιαστεί και μάλιστα πάρα πολύ γρήγορα. Η δήλωση «φέρνω τροπολογία, αλλά δεν θα την εφαρμόσω» του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Αποστόλου, δείχνει τις προθέσεις και τη νοοτροπία της κυβέρνησης. Ο πρώτος Προϋπολογισμός της Κυβέρνησης της Αριστεράς αποτυπώνει τη συντριβή της πολιτικής με την οποία η Κυβέρνηση ανέβηκε στην εξουσία και συνέχισε όλο το 2015. Ο δείκτης του οικονομικού κλίματος, λέει η έκθεση του Προϋπολογισμού, έχει επιδεινωθεί σημαντικά το 2015 και μάλλον θα επιδεινωθεί και το 2016, σε μια εποχή που ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός δείκτης αυξάνεται, καθώς φαίνεται ότι οι πάντες αρχίζουν να βγαίνουν από την ύφεση και από το τέλμα της κρίσης. Οι πάντες εκτός από την Ελλάδα».
Ο βουλευτής χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό αντιαναπτυξιακό και τόνισε «Είναι μία λογιστική αποτύπωση χωρίς καμία έμπνευση. Δεν είναι ένας Προϋπολογισμός με όραμα. Δεν έχει εξειδικευμένες δράσεις σε κανένα επίπεδο. Το καλύτερο που μπορεί να βρει κανείς στην έκθεση του Προϋπολογισμού είναι οι γενικόλογες υποσχέσεις του τύπου «πάταξη της διαφθοράς» ή «μείωση της εισφοροδιαφυγής», χωρίς συγκεκριμένα μέτρα, χωρίς προγραμματισμό. Ποιος είναι ο εθνικός στόχος για το 2020; Πώς τον εξυπηρετεί ο Προϋπολογισμός του 2016; Φέρνοντας στα ίσα κάποιους λογαριασμούς; Είναι η περικοπή του χρέους, του Άγιου Δισκοπότηρου της κοινωνίας μας και ο στόχος της χώρας για την επόμενη τριετία; Είναι η έξοδος στις αγορές -που ακούω από κάποιους όψιμους νεοφιλελεύθερους της κυβερνητικής παράταξης; Πού είναι οι εμπροσθοβαρείς επενδύσεις που αποτέλεσαν πυλώνα του προεκλογικού αγώνα τον Σεπτέμβριο; Πού είναι η στήριξη της ανάπτυξης; Πού είναι τα αναπτυξιακά μέτρα, έστω αυτά που πιστεύατε εσείς ότι έπρεπε να γίνουν; Η μεταφορά βαρών στα ανώτερα στρώματα; Εκτός και αν ο ορισμός «πλούσιος» είναι ο ορισμός Μανώλη Γλέζου, δηλαδή 20.000 ευρώ και πάνω οικογενειακό εισόδημα, γιατί αλλιώς δεν βρίσκονται, δεν υπάρχουν μεταφορές βαρών στα ανώτερα στρώματα».
