«Πόσο έχει κοστίσει στο ελληνικό Δημόσιο η απομάκρυνση Διοικητών και Αναπληρωτών Διοικητών Νοσοκομειακών Μονάδων από το 2004 έως σήμερα;».
Για να διορίσει «τα δικά της παιδιά» στις Διοικήσεις Νοσοκομείων, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας επιβαρύνει οικονομικά το ελληνικό Δημόσιο εν γνώσει της. Σήμερα, ελλοχεύει ο κίνδυνος να επαναληφθεί η ιστορία του 2004, όταν μετά το ν. 3252/2004 επί Υπουργίας του κ. Ν. Κακλαμάνη «περί απόλυσης Διοικητών αζημίως προς το Δημόσιο», υπήρξαν μαζικές προσφυγές «απολυμένων» Διοικητών στα Διοικητικά Δικαστήρια διεκδικώντας παχυλές αποζημιώσεις. Για την ακρίβεια διεκδίκησαν και πέτυχαν την καταβολή των αποδοχών τους ως τη συμβατική λήξη της θητείας τους, καθώς όταν «απολύθηκαν» δεν είχε λήξει το πενταετές συμβόλαιο που είχαν υπογράψει.
Η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας έδωσε πριν από λίγες εβδομάδες εντολή στις Υγειονομικές Περιφέρειες να αξιολογήσουν τους Διοικητές των νοσοκομείων, χωρίς να υπάρξει καμία ενημέρωση για τα κριτήρια αξιολόγησης. Πολλοί νυν Διοικητές δηλώνουν αποφασισμένοι να στραφούν εναντίον των Υγειονομικών Περιφερειών με αγωγές και μηνύσεις. Στο μεταξύ, λίγες ημέρες αργότερα με απόφαση δημοσιευμένη στη διαύγεια (A1β/Γ.Π.οικ.: 85701, 10/11/2015) ο Υπουργός προέβη σε τροποποίηση της σύνθεσης της Επιτροπής Αξιολόγησης των υποψηφίων Διοικητών και Αναπληρωτών Διοικητών των νοσοκομείων του ΕΣΥ όλης της χώρας. Βεβαίως, και πάλι δεν γίνεται καμία αναφορά στα κριτήρια αξιολόγησης. Εξάλλου, με εύσχημο τρόπο το Υπουργείου Υγείας έδειξε την πρόθεσή του για απομάκρυνση όλων των Διοικητών με την κατάθεση της τροπολογίας (αρ. πρωτ. 37/23, 04/11/2015), σύμφωνα με την οποία μπορούν τα νοσοκομεία να λειτουργούν ακόμη και χωρίς Διοικητή, καθώς στην περίπτωση που ένα νοσοκομείο είναι ακέφαλο, τη θέση του Διοικητή μπορεί να λάβει ο Διευθυντής των Οικονομικών Υπηρεσιών μέχρι να διορισθεί νέα Διοίκηση.
Με ερώτηση & ΑΚΕ ο βουλευτής Λάρισας του Ποταμιού, κ. Κώστας Μπαργιώτας, ρωτά τον Υπουργό με ποια κριτήρια θα γίνει η αξιολόγηση των υφιστάμενων Διοικήσεων από την Επιτροπή Αξιολόγησης που συστήθηκε προσφάτως (10/11/2015) και αν θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματά της. Επίσης, ζητά να κατατεθούν τα έγγραφα που απαντούν στα εξής ερωτήματα: Πόσοι Διοικητές και Αναπληρωτές Διοικητές Νοσοκομείων έχουν παραιτηθεί μέχρι στιγμής μετά την έγγραφη εντολή του τέως Υπουργού; Ποιο είναι το συνολικό ποσό που έχει εκταμιευτεί από το Υπουργείο Υγείας σε εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων για απομάκρυνση Διοικητών και Αναπληρωτών Διοικητών από το 2004 έως σήμερα; Ολοκληρώθηκαν οι Εκθέσεις Αξιολόγησης των νυν Διοικητών και Αναπληρωτών Διοικητών από τους Διοικητές των οικείων Υγειονομικών Περιφερειών; Εάν ναι, γιατί δεν γνωστοποιηθήκαν τα αποτελέσματα;
Αναγνώριση προϋπηρεσίας στο δημόσιο σε κράτη της Ε.Ε.
Τέσσερα χρόνια μετά την ψήφιση του ν. 4024/2011 που προβλέπει τη δυνατότητα αναγνώρισης προϋπηρεσίας στο δημόσιο τομέα των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Προεδρικό Διάταγμα που θα ορίζει τον τρόπο και τις προϋποθέσεις αναγνώρισης δεν έχει ακόμα εκδοθεί. Το θέμα αναδεικνύουν με ερώτηση που κατέθεσαν προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Οικονομικών οι βουλευτές του Ποταμιού, Κώστας Μπαργιώτας (Λάρισας), Ιάσονας Φωτήλας (Αχαΐας) και Κατερίνα Μάρκου (Β’ Θεσσαλονίκης).
Σε απαντητικό έγγραφο (05/05/2014) του τότε Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης σε επιστολή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΤΑ αναφέρεται ότι «Το ως άνω Προεδρικό διάταγμα έχει καταρτισθεί και αποτελεί αντικείμενο επεξεργασίας από την αρμόδια προς τούτο Υπηρεσία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης». Ωστόσο, στην απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών αναφέρεται ότι: «….η αναγνώριση προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα, σε συνεργασία με τα συναρμόδια υπουργεία, αξιολογείται συνολικά, με γνώμονα τις δημοσιονομικές επιπτώσεις στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015-2018».
Επειδή χιλιάδες υπάλληλοι συνεχίζουν να στερούνται την προσμέτρηση του χρόνου εργασίας τους στον ιδιωτικό τομέα, με αρνητικές επιπτώσεις στη βαθμολογική και μισθολογική τους εξέλιξη, το Ποτάμι ρωτά τους Υπουργούς: Είναι έτοιμο το Προεδρικό Διάταγμα; Θα εκδοθεί; Εάν ναι, ποιο είναι το ακριβές χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθήσουν τα συναρμόδια Υπουργεία για την έκδοσή του; Έχετε υπολογίσει πόσοι είναι οι δυνάμενοι να υπαχθούν στην εν λόγω ρύθμιση; Εάν ναι, σε τι ποσό ανέρχεται το κόστος και πως θα καλυφθεί;
Δότες και μεταμοσχεύσεις
Ο αριθμός των δοτών και των πραγματοποιούμενων μεταμοσχεύσεων έχει μειωθεί δραματικά το 2015. Το θέμα αναδεικνύει με επίκαιρη ερώτησή του προς τον Υπουργό Υγείας ο βουλευτής Λάρισας του Ποταμιού, κ. Κώστας Μπαργιώτας. Η ερώτηση αναμένεται να συζητηθεί τη Δευτέρα (23/11).
Η Ελλάδα ποτέ δεν κατάφερε να πλησιάσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο δοτών οργάνων και μεταμοσχεύσεων. Ενώ το 2008 οι δότες οργάνων έφτασαν τους 98 (8,9 δότες α.ε.π.) και οι μεταμοσχεύσεις από αποβιώσαντα δότη τις 266, το 2015 οι δότες αριθμούν τους 30 (2,7 α.ε.π.) και οι μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων αγγίζουν μόλις τις 69. Την ίδια στιγμή, ο μέσος ευρωπαϊκός είναι στους 20 δότες α.ε.π., ενώ υπάρχουν χώρες που αξιοποιούν 35 δότες α.ε.π. Ο ν. 3984/2011 αναβάθμισε το έργο του ΕΟΜ, ωστόσο διπλασίασε τις αρμοδιότητες του, χωρίς παράλληλα να τον ενισχύει με επιστημονικό και λοιπό προσωπικό. Ενώ προβλέπονται 24 θέσεις προσωπικού, ο ΕΟΜ διαθέτει 15 υπαλλήλους (οι 5 αποσπάστηκαν Αύγουστο-Σεπτέμβριο), εκ των οποίων μόλις οι 4 είναι εξειδικευμένοι για κάλυψη 24ωρης λειτουργίας συντονισμού. Κατ’ αποτέλεσμα, οι λίστες αναμονής διαρκώς αυξάνουν, πολλοί ασθενείς πεθαίνουν περιμένοντας μόσχευμα, ενώ 50-70 έλληνες ασθενείς (ανάμεσά τους πολλά βρέφη και παιδιά) μεταβαίνουν ετησίως στο εξωτερικό για μεταμόσχευση. Μάλιστα, το κόστος αυτών αγγίζει ή και ξεπερνά τα 10.000.000 ευρώ ετησίως.
Επιπλέον, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα αιμοκαθαίρονται περί τους 10.000 νεφροπαθείς τελικού σταδίου με μέσο κόστος για την αιμοκάθαρση του καθενός περί τις 50.000 ευρώ. Η αιμοκάθαρση κοστίζει ετησίως στα ασφαλιστικά ταμεία 500.000.000 ευρώ. Η χώρα θα μπορούσε μέσα από ένα οργανωμένο σύστημα δωρεάς οργάνων και μεταμοσχεύσεων να αξιοποιεί 200 (αντί 30) δότες οργάνων ετησίως, οι οποίοι θα έδιναν 400 μεταμοσχεύσεις νεφρού ετησίως και 100 τουλάχιστον μεταμοσχεύσεις λοιπών οργάνων. Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος αναμονής για τη μεταμόσχευση νεφρού από τα 8 χρόνια που είναι τώρα, θα έπεφτε στα 1-2 χρόνια, ενώ οι λίστες του ήπατος, της καρδιάς και των πνευμόνων θα μεταμοσχεύονταν πλήρως μέσα σε μία διετία.
Το Ποτάμι ρωτά τον Υπουργό: Τι σχεδιασμός υπάρχει για την ανάπτυξη του ΕΟΜ, του μεταμοσχευτικού προγράμματος της χώρας και την αύξηση της δωρεάς οργάνων από αποβιώσαντες δότες και ως εκ τούτου των πραγματοποιούμενων μεταμοσχεύσεων; Πως σκοπεύετε να αναχαιτίσετε τη διαρροή ασθενών και κεφαλαίων στο εξωτερικό, δίνοντας την ευκαιρία στους ασθενείς να μεταμοσχεύονται με αξιοπρέπεια στη χώρα τους;
«Δεν μπορείτε να πολιτεύεστε κρυπτόμενοι. Πρέπει να αντιμετωπίσετε την πραγματικότητα»
«Είμαστε η χώρα junky, η οποία πηγαίνει από εβδομάδα σε εβδομάδα ή από δίμηνο σε δίμηνο, για να πάρει τη δόση, και μόλις παίρνουμε τη δόση ξανακάνουμε εθνικό στόχο την επόμενη δόση. Όραμα, προοπτική θα δούμε μετά από κάποια δόση…». Με το δηκτικό αυτό τρόπο ξεκίνησε την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής ο βουλευτής Λάρισας του Ποταμιού, κ. Κώστας Μπαργιώτας στη συζήτηση του σχεδίου νόμου «Επείγουσες ρυθμίσεις για την Εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων». Και συνέχισε «Απλώς, σας καλώ να αναρωτηθείτε τι θα γινόταν έξω από τη Βουλή στην Αθήνα σήμερα, αν με κυβέρνηση οποιουδήποτε άλλου κόμματος και με το ΣΥΡΙΖΑ στην Αντιπολίτευση συνέπιπτε η ανακεφαλαιοποίηση με τους όρους που γίνεται σήμερα, οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας και ο φόρος στο κρασί».
Στηλιτεύοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε «Πού οδήγησε αυτή η πολιτική του επαίσχυντου και επονείδιστου χρέους, της αντιπολίτευσης συνεχώς πάνω στα κάγκελα; Οδήγησε πρακτικά στη μεγέθυνση των προβλημάτων. Σήμερα είναι γραμμένοι σε ένα σημαντικότατο νομοσχέδιο εννέα ομιλητές από τη Συμπολίτευση. Δεν μπορείτε να πολιτεύεστε κρυβόμενοι. Πρέπει να αντιμετωπίσετε την πραγματικότητα. Υπάρχει, βέβαια, πάντα η έντιμη –είναι αλήθεια- στάση του κ. Σακελλαρίδη. Παραιτείσαι και φεύγεις ή μπαίνεις στη λογική να δημιουργήσεις κάτι μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο».
Σε σχέση με τη διάταξη για την επιβολή φόρου στο κρασί τόνισε «Αρχίζετε να δημιουργείτε την αίσθηση ότι κάποιος στο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόβλημα με το οινόπνευμα εν Ελλάδι. Μάλιστα, δεν έχετε πρόβλημα με το οινόπνευμα εν γένει, αλλά με τα ελληνικά οινοπνεύματα, δηλαδή με το τσίπουρο, τις ελληνικές μπύρες και το ελληνικό κρασί. Ακούω ότι θα αλλάξει και θα έρθει ένα ισοδύναμο. Η παράκληση είναι το καινούριο ισοδύναμο να μη θίγει ελληνική παραγωγή».
Τέλος, σε σχέση με τη διάταξη για το claw back ανέφερε «Από αύριο τα νοσοκομεία μπορούν να παραγγέλνουν ό,τι γουστάρουν, ό,τι φάρμακα θέλουν και οι γιατροί θα μπορούν να γράφουν ό,τι θέλουν. Όποιος ξέρει κατ’ ελάχιστον πώς δουλεύουν τα νοσοκομεία, ξέρει ότι δεν μπορεί να γίνει έτσι. Τέτοιες μέθοδοι –εννοώ, φίλτρου οροφής- λειτουργούν στο βαθμό που είναι αναλυμένες και ειδικές. Το «claw back» δουλεύει πολύ καλά ενδεχομένως ως «claw back» στις χημειοθεραπείες, έχοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα να ελέγξεις πώς γίνονται οι χημειοθεραπείες. Όταν το «claw back» είναι για τα νοσοκομεία, αυτό που θα γίνει στην πραγματικότητα –αν εφαρμοστεί, γιατί πολύ αμφιβάλλω- είναι ότι αν σπαταλά χημειοθεραπευτικά ο Ευαγγελισμός, θα την πληρώνουν τα αντιβιοτικά στην Αλεξανδρούπολη ή αντιστρόφως. Οι εταιρίες θα εξαφανίσουν ό,τι φάρμακο εκτιμούν ότι τους κάνει ζημιά και δεν έχουν πλέον κέρδος. Και τη «νύφη» ποιος θα την πληρώσει; Οι ασθενείς που θα πηγαίνουν στο απέναντι φαρμακείο να πάρουν τα φάρμακα, για να νοσηλευτούν στο νοσοκομείο. Είναι μία πολύ κακή ρύθμιση, με τον τρόπο που εφαρμόζεται. Θα θίξει τους ασθενείς, θα απορυθμίσει τα νοσοκομεία και ενδεχομένως θα κάνει κακό και στην ελληνική παραγωγή. Όμως, το κύριο είναι ότι θα απορρυθμίσει τα νοσοκομεία. Θα πρέπει να αποσυρθεί και να ξανασυζητηθεί. Υπάρχει τρόπος και έχει εφαρμοστεί σε πολλές χώρες, ο κλειστός προϋπολογισμός στα τμήματα με ένα σύστημα κινήτρων και αντικινήτρων για τους γιατρούς που συνταγογραφούν ή υπερσυνταγογραφούν, για τις κλινικές ή τα τμήματα που πάνε να ξεπεράσουν τον προϋπολογισμό τους».
